Гурван
шүүлтүүрийн үлгэр
Нэгэн удаа Сократ дээр сандарсан хүн ирээд ийн хэлжээ:
– Сократ, би чамд нэг найзын чинь талаар…
– Хүлээ хүлээ! – Сократ түүний яриаг зогсоов. – Ярихаасаа өмнө хэл дээ, чи ярих зүйлээ 3 шүүлтүүрээр шүүсэн үү?
– Юун 3 шүүлтүүр вэ? – нөгөө хүн гайхан асуув.
– Чи 3 шүүлтүүрийн талаар мэдээгүй юм бол би чамд тайлбарлая. Хэлэх гэж буй зүйлээ эхлээд 3 шүүлтүүрээр шүүх хэрэгтэй байдаг юм. Шүүгдээд үлдвэл тэр зүйлийг чинь би сонсоё. Эхнийх нь үнэний шүүлтүүр. Хэлэх гэж буй зүйл чинь үнэн гэдэгт чи итгэлтэй байна уу?
– Мэдэхгүй… – эргэлзсэн хоолойгоор хүн хариулав. – Би хүмүүсээс сонссон юм...
– Тэгвэл чи хэлэх зүйлээ хоёрдахь шүүлтүүрээр шүүгээд үз. Энэ бол сайхан сэтгэлийн шүүлтүүр. Чиний ярих зүйл үнэхээр хүнд сайн сайхан зүйл авчрах яриа мөн үү? –хэмээн Сократ асуув.
– Үгүй, тийм гэж бодохгүй байна, – үнэнчээр хүн түүнд хариулав. – Гэхдээ…
Сократ түүнийг дахин зогсоогоод:
– Тэгвэл сүүлийн шүүлтүүрийг аваад үзье. Чиний хэлэх зүйлийг би зайлшгүй сонсох хэрэгтэй юу?
– Шаардлага ч байхгүй л дээ…
– Тэгвэл, – Сократ инээвхийлэн, – хэлэх зүйл чинь үнэн биш, сайн сайхан зүйл хүнд авчрахгүй бас шаардлагагүй юм чинь үүнийг орхие. Өөрийнхөө ч, миний ч цагийг бүү үр хэмээн түүнд хэлжээ.
Нэгэн удаа Сократ дээр сандарсан хүн ирээд ийн хэлжээ:
– Сократ, би чамд нэг найзын чинь талаар…
– Хүлээ хүлээ! – Сократ түүний яриаг зогсоов. – Ярихаасаа өмнө хэл дээ, чи ярих зүйлээ 3 шүүлтүүрээр шүүсэн үү?
– Юун 3 шүүлтүүр вэ? – нөгөө хүн гайхан асуув.
– Чи 3 шүүлтүүрийн талаар мэдээгүй юм бол би чамд тайлбарлая. Хэлэх гэж буй зүйлээ эхлээд 3 шүүлтүүрээр шүүх хэрэгтэй байдаг юм. Шүүгдээд үлдвэл тэр зүйлийг чинь би сонсоё. Эхнийх нь үнэний шүүлтүүр. Хэлэх гэж буй зүйл чинь үнэн гэдэгт чи итгэлтэй байна уу?
– Мэдэхгүй… – эргэлзсэн хоолойгоор хүн хариулав. – Би хүмүүсээс сонссон юм...
– Тэгвэл чи хэлэх зүйлээ хоёрдахь шүүлтүүрээр шүүгээд үз. Энэ бол сайхан сэтгэлийн шүүлтүүр. Чиний ярих зүйл үнэхээр хүнд сайн сайхан зүйл авчрах яриа мөн үү? –хэмээн Сократ асуув.
– Үгүй, тийм гэж бодохгүй байна, – үнэнчээр хүн түүнд хариулав. – Гэхдээ…
Сократ түүнийг дахин зогсоогоод:
– Тэгвэл сүүлийн шүүлтүүрийг аваад үзье. Чиний хэлэх зүйлийг би зайлшгүй сонсох хэрэгтэй юу?
– Шаардлага ч байхгүй л дээ…
– Тэгвэл, – Сократ инээвхийлэн, – хэлэх зүйл чинь үнэн биш, сайн сайхан зүйл хүнд авчрахгүй бас шаардлагагүй юм чинь үүнийг орхие. Өөрийнхөө ч, миний ч цагийг бүү үр хэмээн түүнд хэлжээ.
No comments:
Post a Comment